ابو سنه الفار

ابو سنه الفار
عربجى بحمار
عمره ما طلع
من جيبه جنيه
و ف مرة ركبنا
معاه ف مشوار
كان ماسك عقب
سجاره ف ايديه
والصيف كان حر
وصهد ونار
وزغدنى وقال
ولع لى يابيه
كان ريحته عرق
تلزيق وعفار
والفار راح تافف
بين رجلية
صرخ السواق
مين ولع نار
والكل مسك
مناخيره بايديه
وسمعنا صوات
أصوات وغازات
وده خد وده هات
وده أبصر إيه
ابو سنه الفار
عنده انتفاخات
ليه يكتم حاجة
طابقه علية
دا سقاهم منه
عذاب ومرار
وان لموا الاجره
يقول ابونيه
والموت راح جايله
لحد الدار
سرطان فتاك
ف لسانه وعينيه
وف داهيه أهو غار
ابوسنه الفار
وتلت تنفار
راحوا صلوا عليه
فتشوا فى الدار
والتل توار
لقوا خمسين باكو
بالف جنيه
كان لابس تحت
هدومه ازار
فتشوا ف جيوبه
تقولوا لقو ايه؟
اللى هايورث
من بعدى حمار
واللى يفتشنى الدفنه عليه