عشرين سنه للزجال محمد سرور

عشرين سنه

‏
عشرين سنه ماشى فى طريق الغلب بطمطوح
ما شفت يوم راحه ولا التقيت مطرح
يلمنى م البرد اللى فى جنابى ينقح
يا رب لبى الندا واشوف طريق النور
رميت بذور الرضا وامتى راح تطرح

وسكنت مطرح ضلم تحت بير سلم
الشمش ما تودنى ولا يوم تجينى تسلم
وحياتى كلها ليل والفقر فى علم
لكنى راضى بنصيبى وع المولى اتكالى
لايوم اخادع غيرى وبالمكتوب مسلم

شجره علتنا انتهت ما فضلش منها الا انا
بذره رمها ابويا من يجى تلاتين سنه
ولما شبت وكبرت ما شفتشى لحظه هنا
عرفت بأن الموت اقلها من جدرها
دبل غصون التوت والفرع مال وانحى

وفضلت انا وحدى اهاتى فى دنيتى
مالقتش قلب يحسنى اوايد تنشف دمعتى
وكل احلامى سراب بتجر فيها خطوتى
مكتوب على اعيش عصفور بيتعلم يطير
من غير جناح او حتى ريش يوصل طريقى وسكتى

يا رب مش عايز فلوس او حتى جاه
احلامى خايف اضمها بين الشفاه
لكنى بتمنى اعيش فعلا حياه
من اسره اعوضها اللى انا معشتهوش
فارد دراعتى للسما متقولش لا

الزجال
محمدسرور